Terug in de tijd

Het tuben in Vang Vieng was echt geniaal. We hebben meer tijd bij de barren naast de rivier doorgebracht dan op het water. We zijn best wel dronken geworden met een gezellige groep. Ondanks onze toestand toch genoten toen we eenmaal de rivier af gingen tuben. Het uitzicht was zo mooi! Hierna gingen we nog naar het happy hour in de kroeg maar hadden genoeg bier op dus zijn al snel gaan slapen.
De volgende dag, donderdag 1 okt, vertrokken we vroeg naar Vientiane. Dit is de hoofdstad van Laos, niet heel bijzonder, maar vanuit hier gingen we naar Vietnam vliegen. We zijn in Vientiane naar het Buddha park en naar het Cope museum geweest. Ik had geen idee dat er zoveel mijnen door heel Laos liggen. Verschrikkelijk hoeveel onschuldige mensen daar nog elke dag slachtoffer van zijn.
De vlucht naar Vietnam ging super snel. Voordat we helemaal opgestegen waren, gingen we alweer landen. Binnen een uur waren we in Hanoi. Deze stad is een ontzettende chaos van verkeer. Het lijkt hier bijna onmogelijk om over te steken maar je moet dus gewoon doorlopen en dan rijden alle scooters om je heen, voelt heel onnatuurlijk. Schijnbaar is het in Ho Chi Minh city nog erger. Dat is onze laatste bestemming in Vietnam, duurt gelukkig nog even. In Hanoi hebben we door de stad gelopen en vooral rond het meer gehangen. Er kwamen ontzettend veel Vietnamese studenten naar ons toe om een praatje te maken. Ze gaan altijd op hun vrije dag naar het meer om Engels te leren door met toeristen te praten. Zo ontmoette we ook een meisje die ons graag rond wilde gaan leiden in haar geboorteplaats, Ninh Binh. Hier gaan we volgende week naartoe. Tijdens het kletsen vroeg ik of ze een vriendje had, maar ze studeerde dus dat kon nog niet. Haar ouders zijn arm en hebben heel erg moeten sparen zodat ze naar school kon gaan. Studeren wordt hier als een voorrecht gezien dus je kan je absoluut niet af laten leiden door een vriendje... Wat een motivatie.
Zaterdag 3 okt pakten we de nacht bus naar Sapa, bekend van de indrukwekkende rijstvelden en landschappen. We kwamen zondag 4 okt om 5u s'ochtends gebroken aan en mochten nog een uurtje in de bus liggen, joepie... Om 6 uur werden we eruit gekickt en stonden er allemaal vrouwtjes uit berg dorpjes te wachten om te vragen of we met ze mee wilden. Dit wilden wij wel eens ervaren om zo het echte leven hier en de bergen van dichtbij te zien. Uiteindelijk kwamen we bij mama Ti terecht, super lief vrouwtje. We verbleven 2 dagen (1 nacht) bij haar familie. Hun dochter heeft ons door de bergen, met prachtig uitzicht, naar hun dorp meegenomen. Daar aangekomen waren wij helemaal kapot van de trekking van 5 uur lang. We hadden al een heerlijke lunch gehad onderweg dus gingen we een dutje doen bij de dochter. Wat een andere wereld is dit, echt ver terug in de tijd. We schrokken wel een beetje van het huisje. Het waren letterlijk een paar houten planken met golfplaten erop. De rondlopende kippen, varkens, honden en katten konden allemaal zo naar binnen lopen. De keuken was een groot kampvuur met een paar pannen en messen. De badkamer was een groot teil met water. De wc was een hokje buiten, met een gat in de grond. Best moeilijk om daarboven te hangen. De bedden vielen echter best wel mee, er lag een dun matrasje op en een lekker warme deken. Het is hier 's nachts namelijk niet zo warm. Na een uur heerlijk geslapen te hebben, werden we naar mama Ti verderop in het dorp gebracht. Hier zaten 3 Zweedse meisjes, waarvan we er 1 al eerder hadden ontmoet. Super grappig om uitgerekend op deze plek iemand tegen te komen haha.
Ondertussen waren mama Ti en wat dorpsgenoten druk bezig een heerlijke maaltijd voor ons te bereiden. De beste spring rolls die ik ooit gehad heb, rijst, groente en zelfs de aardappels vond ik lekker. Na het eten kregen we rijstwijn en marihuana thee. Geen idee dat je hier thee van kon zetten, maar was eigenlijk wel lekker en leek op groene thee. Voor degenen die wilden was er ook een hele berg wiet om te roken. Deze sloegen wij maar over. Er staan hier trouwens overal wietplantages in de open lucht. Misschien wel net zoveel als rijstvelden. Hier maken ze namelijk al hun kleding van. Alles wat ze hier doen qua werk is zelfvoorzienend. Tijdens het rijstseizoen werken ze op het land. In september wordt alle rijst geoogst. Wij waren helaas net te laat, de meesten rijstvelden zijn al geel/bruin. Groen was mooier geweest, maar dit is ook al indrukwekkend om te zien. In de winter, als er geen rijst verbouwd kan worden, wordt er kleding gemaakt van de hennep planten. Wij zijn de enige inkomsten bron, toeristen die een nachtje komen slapen en soms gaan ze dingen ruilen op de markt. Begrijp me niet verkeerd, ze zijn helemaal niet arm. Ze hebben alles wat ze nodig hebben en het is gewoon een hele andere levensstandaard. Ik denk niet dat ze met ons zouden willen ruilen, want ze zijn hartstikke gelukkig.
Het huis van Mama Ti en papa Ko viel trouwens best wel mee. Het is niet zo dat ze arm zijn, maar het is gewoon heel primitief en hebben alleen de dingen die ze echt nodig hebben. Het is een van de weinige huisjes die stevig staat en een combinatie van hout en stenen is. Ook heb ik best oke geslapen, werd alleen elk uur wakker van de kippen.
Vanochtend kregen we weer een uitgebreid ontbijt; rijst pannekoekjes met banaan en een omelet, jammie! Ook dronken we echte verse groene thee. Hierna vertrokken we richting de waterval om te 'douchen', wat we nog niet gedaan hadden na al dat lopen. We voelden ons echt heel vies en moe. Het laatste stuk zijn we dan ook achterop de scooter terug naar Sapa gegaan.
Al met al heel bijzonder om mee te maken, maar ik ben blij dat we weer terug op de bewoonde wereld zijn en weer wat luxe in het vooruitzicht hebben. Morgen pakken we de bus terug naar Hanoi en vanuit daar gaan we woensdag 7 oktober op een cruise naar Halong bay.

Xxxxx